De bronnen van de kennis

Rotaryclub Antwerpen-Metropool vierde gisteren de tweede editie van haar benefietkwis, “De Slimste Mens van Antwerpen”. Dit jaar gaat de opbrengst naar twee Antwerpse projecten: Kamiano en Moeders voor Moeders.

In de Schotense BMW-garage van rotariër Jan Adriaenssen vulden zestig teams meer dan driehonderd stoelen. Babysit- en agendaproblemen decimeerden onze ploeg, passend “Respect!” gedoopt. Maar dubbel zo dapper traden we om 20u00 in het krijt. Na middernacht waren de vragenrondes, de droedels, de raadsels en de muziekfragmenten er helemaal door en stelden we tot onze ontgoocheling vast dat de eenentwintigste plaats ons deel was, met een score van 110 ruim vijftien punten minder dan de winnaars van de avond, De Kasteelridders. Tja, als je aan Yosemite Park in plaats van aan Yellowstone Park denkt en als je meent dat Kaapstad zuidelijker ligt dan Sydney…

De onvergeetbare Peter Frans Anthonissen, die als presentator de avond opluisterde, drukte in één van de laatste vragenrondes de kwisscharen met de neus in de modder door een fles cava te beloven aan die ploeg die de naam kent van de ontdekker van de bronnen van de Nijl, die ook wel de verhalen van Duizend en Eén Nacht vertaalde. Want: “Zij die dat weten, mogen zich echt de slimste mensen van Antwerpen noemen.” Bleek dat de eerste drie ploegen, die ik er sterk van verdenk semi-professionele kwiscommando’s te vormen, wisten dat het Richard Francis Burton was. Wij hielden het op Spike. dat is niet eens zo ver van John Hanning Speke, de gezel van Burton die, zo blijkt, de echte ontdekker van de Nijlbron was. En zo hadden we toch bijna een beetje gelijk.

Volgend jaar de derde editie. Ik begin alvast met het zorgvuldig samenstellen van een ultiem geografisch gedecentraliseerd commando, deze keer op volle sterkte: uw dienaar (geboortig van Soest en meestal deskundig in allerlei), mijn gade (uit Aalst maar onklopbaar in droedels en het herkennen van smaken), haar vader (encyclopedisch Beigemnaar en berucht deelnemer aan de Ninoofse stadskwis), mijn polyglotte taal- en letterkundige zus uit Keulen, haar bijna-alwetende Dendermondse partner en ten slotte vriend én volbloed Antwerpenaar Alain Giebens, want deze kwis wordt gewonnen op de kennis van de lokale gebruiken, gewoonten en ondeugden.

We doen het voor het goede doel, de onsterfelijke eer én de verdediging van het kwisamateurisme!

Minder bloggend maar in totaal toch meer schrijvend groet u beleefd

Karel