De menselijke komedie

De Zwarte Komedie is een Antwerps verschijnsel, waarvan ik vorige zondag nog eens getuige mocht zijn. Ik had er zelfs twee uitnodigingen voor Club Brugge-Anderlecht voor laten passeren. Voor een benefiet ten voordele van een schooltje in Bangladesh zet je al eens makkelijker de champagne en de kreeft opzij. Het broekzaktheatertje met zeventig zitplaatsen bevindt zich in een drooggelegd deel van de rosse buurt. De artistieke leider is de min of meer beruchte linkseling Bert Verhoye, die jaarlijks de commissieleden in de in zijn theater ontbrekende gordijnen jaagt. Dat hij daarmee zijn subsidiekraan doet verkalken kan hem geen snol schelen, om het zo te zeggen. Maar hij schrijft zijn stukken recht uit het progressieve hart en is nu toch aan zijn laatste boreling toe. Ook al word ik niet altijd warm van de inhoud, van de muziek én van de beroezende actrice Katrien De Winter des te meer. Ik denk dat ik Bert en zijn demonen begrijp, maar ik weet niet of hij mij begrijpt. Hij kent natuurlijk mijn demonen niet…

Gisterenavond was het dan weer feest bij Bank Van Breda. De opening van hun nieuw hoofdkwartier oept Zoidverdiende een toespraak van Yves Leterme. De lokettenzaal van het voormalige goederenstation is intelligent onder handen genomen door society-architecte Christine Conix, die wellicht niet goed overeenkomt met Alfredo De Gregorio (zie mijn blog van 5 februari 2007 ). Dat verhinderde Luc Bertrand van moeder Ackermans & van Haaren niet om een speech over pinguins te houden. Tja, hele dagen omgaan met kruiwagens vol geld wil een mens al eens dromerig maken. Niets daarvan bij Yves. Een speech als een speer, ook over veel geld nochthans. Zelfs de tijdelijke sabotage van de microfoon (de VLD gaat soms te ver) en de teleurstellende akoestiek konden hem niet verwaggelen. De fijne wijnen en voortreffelijke spijzen, de elegante conversatie, het was allemaal weggespoeld toen ik die nacht mijn zoon trachtte te overreden om te slapen. Het lukte zonder slag of stoot maar met veel heen en weer geloop. En een buisje Junifen.

En vandaag was de dag van e-mails aan yves.leterme@skynet.be over zinloos geweld. Tussen de vele honderden merkwaardg gelijklopende mails die vandaag het installeren van een koeling op zijn Blackberry noodzaakten, zaten er onvermijdelijk ook enkele heel maffe. Later, als ik ontslagen ben op het kabinet, zal ik daar in meer detail over bloggen.

Tot die tijd blijft het in deze blog aansaaien en op de tong bijten.

Karel