De Sky Hall is de limit

Het was koud in Davos maar de Minister-presdent stond pal, zo verneem ik. Een ontbijt met de club van Vlaamse ondernemers in een bakkerij, hartelijke one-on-ones met de CEO’s van Siemens, Nike, Bombardier enzo. Mannen met enkele tienduizenden onder hun bevel. Klein bier dus in vergelijking met de zes miljoen Vlamingen onder Yves Leterme. Speciale sfeer moet dat geweest zijn, zo met prins Filip en prinses Mathilde in hetzelfde hotel (ik dien u de ontroerende anekdotes te verzwijgen). Nog specialer was het in het congresgebouw zelf, waar de economische primadonna’s zonder secondanten onder ons waren. Nu, we waren ondertussen op het kabinet ook onder ons, ook een speciale sfeer hoor. Maar je staat in het toilet natuurlijk niet naast Shimon Peres of Michael Dell.

Zaterdagavond was Yves alweer onder ons, op de CD&V-receptie in de nostalgisch oranjige Sky Hall op Zaventem. Tweeduizend man en de plusjes bungelden astrant opgloeiend in de zaal. Zijn speech was er een die de hartslag mijner anders zo nuchtere gade – zelf geeneens lid van de partij – in de plusjes joeg. Toen enkele seniore maar kranige partijleden de vuist gebald ophieven, besefte ik het. Deze partij heeft honger. Jo Vandeurzen kreeg een zeer lang en zeer warm applaus en gaf er daarom nog een ferme lap op.  Anders en beter, we gaan verdomme winnen!

Ook die nationale recepties worden trouwens steeds beter. De eerste die ik meemaakte was twee jaar geleden in de gloomy Hallen van Schaarbeek. Toen speelden ze bij opkomst van de voorzitter nog “The Final Countdown”, gecomponeerd in 1986 notabene, en kreeg je pas alcohol na de toespraken, I kid you not. Dit weekend was het pompende techno en dat miste zijn effect niet. Yves en Jo hadden zelfs even de glans van rocksterren, vond ik. Sfeertje, toch?

Vorig jaar was het te doen in de hemelhoge kathedraalsfeer van Tour&Taxis; bakken stijl en toch hip, dikke voltreffer en bovendien lekker eten. Dit jaar waren de hapjes exquis, maar werden de dienbladen met het zwaardere werk ontijdig geplunderd aan de ingang. Ik zei het al, deze partij heeft honger.

Wederom voorzien van een nieuwe adem schrijft u gelukkig weer

Karel