De vaart van de vlucht

De tweejaarlijkse luchtvaartbeurs in Le Bourget bij Parijs is ongewoon goed georganiseerd. Ze is zelfs voortreffelijk georganiseerd. Aan alles is gedacht en van een Franse slag geen spoor.

Het spoor was deze keer mijn belangrijkste vervoermiddel tussen Berchem en de beurs. Een multimodale vervoersketen van stappen, bussen, lokaal treinen, internationaal treinen, weer lokaal treinen, busshuttelen en ten slotte stappen bracht me eergisteren tussen zes en tien ‘s ochtends ter plaatse. Nogal een verschil met twee jaar geleden, toen ik in gezelschap van Yves vanuit Kortrijk rechtstreeks naar Le Bourget vloog om er via de erehaag het salon te betreden. Deze keer wandelde ik dus Hall 2B binnen, kauwend op een sappige nectarine.

De Belgische stand, en het Vlaamse aandeel erin, wordt elke biënnale groter. Primussen als Asco en Barco zijn er, maar ook beloften als Composittrailer, FOS&S en Microtherm. Nadat Fientje Moerman was rondgeleid, ging het onder begeleiding van hun duizelingwekkende PR-vrouw naar het chalet van Sabena Technics voor besprekingen, waarna we het begin van de air show konden gadeslaan. De straaljagers die er de prestaties van hun motoren demonstreerden, hebben Frankrijk ongetwijfeld een stap verder weg van de Kyoto-norm gebracht. Ten slotte stapte onze delegatie af bij de top van Eurocopter om er de nieuwe NH90 transportheli te bekijken, waarvan Defensie er net acht had aangekocht. Ik zag de krantenkop al roepen: “Vlaams leger koopt helicopters”.

Ik verliet, behoorlijk doorzond, de cocktail reception op de Belgische stand voortijdig om mijn reverse logisticsaan te vatten en uren later de babysit af te lossen.

Een groet vanuit de wolken brengt u

Karel