Meer dan alleen maar minder

Het is dus inderdaad een gejakker geweest de afgelopen dagen. Met als hoogtepunt de Academische Zitting naar aanleiding van 100 jaar SAW, het Studie- en actiecentrum voor Maatschappelijke Welzijnszorg. Yves zou er om 18u30 en gedurende een klein half uur de honderden plus één bisschop toespreken in hetzelfde Antwerpse Provinciehuis, in dezelfde zaal, op hetzelfde podium waar hij eerder dit jaar de ligamenten van zijn linkerenkel scheurde. Voorwaar een slecht gesternte, want zie, om 17u30 krijg ik bericht om mij stand by naar Antwerpen te begeven om desgevallend in zijn naam de toespraak te houden omdat zijn vorige afspraak zwaar aan het uitlopen is en de E-zeventiense files op vrijdagavond geen onderscheids des persoons kennen. Ja, er is op ons kabinet nauwelijks een meer sobere persoonlijkheid aan te duiden…

Ik dus onmiddellijk via de A12, die eveneens geen onderscheids des persoons kent, maar in mijn persoonlijk geval is dat minder abnormaal, naar Antwerpen, onderweg de niet eens zo zeldzame combinatie beoefenend van sturen, toespraaklezen en sms-en met Yves over wie zich waar bevindt. Hij: “Ben thv Lochristi”. Ik: “Ben tvh Londerzeel”. En intussen leer ik alles over Soberheid en het tiental bladzijden tellend filosofisch kader daarrond.

Maar zowel de A12 als de E17 houden het sober. Ik arriveer rond 18u20 en Yves tegen 18u40. Rond 19u00 stappen we al terug de zaal uit, terwijl de voorzitster van de Sint-Egidiusbeweging Hilde barones Kieboom getuigt hoe soberheid concreet kan werken. Yves spoorslags naar Ter Zake in Brussel, ik even spoorslags naar de jaarlijkse Integan-quiz in Hoboken.

Onze ploeg was bij de vorige uitgave twiedes. Het leverde me een mooi boek op over Horta in Brussel en zijn allesbehalve sobere Art Nouveau, omdat de winnaars ofwel cultuurbarbaren ofwel alcoholici waren. Dit jaar gaan we voor goud en als we dat niet halen hopen we opnieuw dat de ploegen die ons voorafgaan afwijkende interesses vertonen. Onze ploeg heeft alles wat een goede quizploeg nodig heeft: drie vrouwen voor de fauna en de flora in de natuur én de keuken en drie mannen voor de rest (inclusief de drank).

We starten nogal nonchalant in de eerste ronde, winnen eclatant de tweede ronde maar zijn net niet goed genoeg in de derde ronde. Ik vergeet nooit meer dat Aramis de derde musketier was en besef dat je als raadgever van deze Minister-president met je toekomst speelt door Poeske Scherens te verwarren met Stanneke Ockers. We stranden met 148 punten op één punt van de tweede en zes van de winnaars, maar laten toch nog een tientalploegen achter ons. De volstrekt imbeciele ploegnamen van onze voorgangers beletten niet dat, wanneer het onze beurt is om de prijzentafel te bespringen, alle boeken gevlogen zijn. Een fles droge witte sherry is rond middernacht mijn deel.

“Meer dan alleen maar minder” is een aforisme dat ik die avond van SAW leerde en dat ik, om mezelf te troosten, graag toepas op onze quizprestatie én mijn blogvolume van de afgelopen week.

Wegens volgende week weer drukdrukdruk schrijft u ikweetnietwanneer weer

Karel