Septemberscepsis

Ik herinner me nog goed hoe ik de lancering van internetbank Rabobank.be als consultant bij Anthonissen&Associates  begeleidde. We hadden in een Brussels hotel beurtelings de journalisten van de Vlaamse kwaliteitskranten en de Brusselse correspondenten van het Nederlandse krantenkruim aan tafel gezet met de klant. Ik stond op het einde van de voormiddag een beetje paf omdat bleek dat de Vlamingen kritiekloos omgingen met de komst van deze nieuwe en belangrijke speler in onze bankwereld. De Nederlanders stelden echter de ene kritische vraag na de andere, en dat ten opzichte van een Nederlandse bank, die met Hollands glorie de grens was overgestoken! Van die dag af ben ik met een nieuwe blik onze kranten gaan lezen én die van de overkant om mijn nieuw gevonden boutade te testen: de redacteur schrijft liefst van al persberichten over…

Sinds begin deze week heb ik een extrapolatie ontdekt van mijn boutade. De afgelopen dagen dienden de kolommen gevuld met berichtgeving over de Septemberverklaring. Tot spijt van wie hem benijdt, maakte Yves, met meer overtuigingskracht dan in feite nodig, duidelijk dat onze Vlaamse regering het zo goed doet dat het bijna niet meer opvalt. Miljarden slim en verstandig geïnvesteerde euro’s om nijpende maatschappelijke problemen aan te pakken, een riante begroting, sociale vrede in gevoelige sectoren, zoveel mogelijk aandacht voor economie als onze hefbomen mogelijk maken. Het commentaar in de kranten was teleurstellend. Gepiep over visie en begeestering. Alsof het beleid van die andere regering, die van visionairen en begeesteraars, zo’n weldaad betekent voor ons welzijn en onze openbare financiën. Blijkbaar mankeert het besef dat, net zoals de verschillende levensfasen van een onderneming een andere managementstijl nodig hebben, ook het overheidsbeleid moet aangepast zijn aan de problemen die zich stellen. En we hebben echt wel een probleem met onze concurrentiepositie, vandaag en morgen. Om dat aan te pakken, heb je geen vleugelaars nodig, maar transitiemanagers of turn-around managers. En nee, die hebben geen tijd om te fabuleren of  leukige communicatie-acties te voeren. Liever saai dan onbetrouwbaar zeker?

Aldus extrapoleer ik mijn boutade als volgt: de redacteur schrijft liefst van al persberichten over en snapt niets van politiek. En als ik de fractieleider van het VB deze namiddag in het VP kranten en tijdschriften hoorde citeren, had ik mijn boutade bijna nog een staart gegeven! Maar alla, ze krijgen nog enkele maanden gratis krediet.

Opnieuw schrijft u morgen

Karel