Ten kabinette van

27/10/2006

Sinds gisteren is het kabinet herbekabeld. Zowaar de RTBF heeft via een gelijkvloers raam en de gang van eerste verdieping Yves’ kantoor tot studio herschapen met camera’s, een slap balachtig voorwerp in wat japans papier lijkt en monstrueus helle lampen. Het vergaderzaaltje met de ronde tafel, waar wij zo graag zitten, dient de regie tot uitkijkpost. Dikkige mannen slenterden geconcentreerd uren door de gangen en magere jonge vrouwen met artificiële kapsels staarden in onze vide. Volgens mij moeten ze bij de Waalse zender nog veel harder dan de VRT interen op de reserves, want zolang zoveel volk afvaardigen om anderhalf uur opname te realiseren, moet kolenschoppen geld kosten. Spontaan dringt zich aan mijn herinnering het beeld op van een ATV-journaliste die Yves in zijn kantoor interviewde en die tegelijkertijd ook cameravrouw speelde, wat misschien een beetje te enthousiast was.

De kijkers zullen volgende woensdag in Les Bureaux du Pouvoir op La Une kunnen kennismaken met de smaak van Patrick Dewael. Inderdaad, het Mechelse ameublement van Luc Van den Brande verving hij door witteBarcelona chairs en te zachte zitbanken van een onbestemd bleke spikkeltjeskleur. Op de derde verdieping staat trouwens nog een heel Mies-salon mét E-1027 bijzettafeltjes van Eileen Gray. “Wat God gebonden heeft, scheide de mens niet” zal Yves wellicht gedacht hebben. Maar de Letermiaanse huisraad maakt veel goed. Toch is het jammer dat de onheilspellend blauwe en abstract geschilderde versie van de Ieperse Lakenhalle verdwenen is. Om de verdwenen basketring van Bart Somers treurt dan weer niemand.

Televisieprogramma’s over de kantoren van de machtigen. Het is weer eens wat anders dan Ten huize van en het leert ons misschien meer over de man of vrouw achter het bureau. Lezers van mijn blog op 19 oktober herinneren zich een zoveelste boutade uit mijn door vermoeidheid aangetaste geest, deze keer over de causaliteit tussen kantooroppervlakte en psychische gezondheid. En wat lees ik op de site van La Une? “… le bureau donne aussi des indications précises sur la personnalité de son locataire, parfois à son insu d’ailleurs.” Word ik stilaan een mental case?

Kijken dus, al is het maar om Eddy Merckx te zien binnenvallen.

Karel