Zoeken in boeken

03/11/2006

Vakantie. Eindelijk tijd om ziek te worden! Sinds vorige zaterdagavond strompel ik door het huis en zweet plus snotter ik zowel overdag als tijdens de uren in bed. U raadt hoe de zevenendertigste eenendertigste oktober sinds mijn geboorteuur eerder een gedenken was van het feit dat ik mij een jaar dichter bij mijn dood bevind dan verwijderd van mijn verschijning in dat nachtelijke hospitaal van het Belgisch leger in een ondergesneeuwd Soest.

Het was dan ook slechts vandaag dat ik min of meer gezond naar de zeventigste boekenbeurs kon wandelen. Ik bezoek al heel veel jaren de grootste boekenwinkel van Vlaanderen, hoewel de opwinding en de gretigheid van lieverlede zijn afgenomen. De mechanismen die achter deze vertriesting schuilgaan, probeer ik niet al te scherp onder ogen te zien. Ondanks de toenemende laatdunkendheid van de literaire pers, vrees ik dat het probleem meer bij mezelf ligt dan bij de beurs en haar inhoud. Maar goed, vijftig euro heb ik mezelf toegestaan en daar gaan er meteen zeven van op de loop nog voor ik de klapdeuren ben gepasseerd. Een enkele euro blijft achter bij een deel van mijn kleren, eer ik de eerste zaal kan binnenrollen.

En dan volgen er bijna tweehonderd minuten ogengeflits en vingergeritsel. Ik bied weerstand aan het lexicon van Bouwkundige Termen van Haslinghuis en vind enkel een Penguinversie van Nabokovs Geheugen, Spreek. Jacques Martin moet helemaal seniel geworden zijn, want zijn acolieten hebben de nieuwste Alexverschrikkelijk slecht getekend; niet dan. Ook de zeer sexy goudzwarte kookboekjes van Homarus zijn voor een volgend jaar. Geert Maks In Europa is zo erg dik dat ik hem nooit zal lezen. Begint het u een beetje duidelijk te worden?

Pas in zaal drie ga ik door de knieën; meteen driemaal en dan nog op één stand. Nog één Elsschot ontbreekt nu ik Pensioen in bezit neem. Arthur Japin schreef Een schitterend gebrek en van hem las ik zoveel positiefs dat twaalf euro vijftig cent een ontgoocheling waard lijkt. Hoe Marguerite Yourcenar ooit Herinneringen aan Hadrianus op papier heeft gekregen, zal nog een groter raadsel zijn nadat ik het prachtige Salamandertje heb gelezen. Met de resterende zestig cent (waarom kosten boeken 12.50 als je maar 11.55 meer over hebt ?) kan ik zelfs geen drankje meer kopen om mijn opkomende leesdorst te lessen. Maar thuis is er thee. Met citroen. En antihoesthoning.

Wie weet morgen weer gezond schrijft u

Karel